zoppes - speciaal voor zeppos

VERKOCHT

Zoppes was een klein, rond ventje. Omdat stappen veel te traag ging, vond hij, rolde hij zichzelf vooruit. Zoppes hield van alles wat rond was. Hij had het niet zo voor hoekjes en kantjes. Daar deed hij zich voortdurend pijn aan. Dus besloot Zoppes op een dag om de hele wereld rond te maken. Dat was een hele karwei, vandaar dat hij klein begon. In zijn kleine huis werd elk hoekje en kantje weggewerkt. Alle hoeken verdwenen van de tafel. De stoelen werden grote ballen, de kasten kregen wielen in plaats van poten. Werkelijk alles moest eraan geloven. Zodra hij zichzelf had afgerond, was hij nieuwsgierig naar wat anderen ervan zouden vinden. De buren van Zoppes verklaarde hem gek, maar zagen dat Zoppes bij elke hoekje dat hij wegwerkte, straalde van geluk. Stilletjesaan begonnen ze hem te helpen en verloor het dorp waar Zoppes woonde zijn scherpe kantjes. De bochten waren niet meer zo scherp en geen enkel huis had nog een puntdak. Zoppes veranderde niet alleen de dingen om hem heen. Ook de dieren en de mensen moesten eraan geloven. Mensen met een punthoofd werden wat meer afgerond en daardoor ook aangenamer. De mensen met een norse mond in een kromme hoek, kregen van Zoppes een brede afgeronde glimlach op hun lippen. Alles en iedereen die hij tegenkwam werd aangepakt. Tot op een dag de Koning van Zoppes’actieplan op de hoogte werd gebracht. Die oude knorrige man met te rechte schouders, stijve lippen en een scherpe kromme neus, kon hier niet mee lachen. Hij wou zijn volk in een hoekje kunnen blijven duwen en daar zou Zoppes geen stokje voor steken. Dus stuurde hij zijn leger op pad en liet Zoppes gevangen nemen.  Zoppes  belandde in een koude vierkante cel van een hoekig gebouw en kwijnde er weg. Hij kon niet meer rollen, kreeg geen enkel hoekje afgerond en deed zich pijn aan de scherpe kantjes. Tot op een dag de Koning wakker werd en zijn lakei voor hem de gordijnen opende. De zon had nog nooit zo fel en rond aan de hemel gestaan. De koning werd er als het ware door verblind. Maar de zon was niet het enige ronde! Iedereen die Zoppes kende, was naar het paleis gekomen en was de hele nacht in de weer geweest om het paleis van de Koning om te vormen tot een mooi afgerond geheel. Zonder spitse torentjes en puntige poorten. De Koning kon het daar geen seconde meer uithouden en vluchtte weg. Zoppes werd bevrijd en vierde met al zijn vrienden feest aan ronde tafels. Tot in de late uurtjes, dan rolde hij zielsgelukkig naar huis. Tevreden viel hij in slaap in de schaduw van de volle maan!V